MVV Maastricht

Geusseltweg 11
6225 XS
Maastricht
www.mvv.nl
facebook twitter

MVV Maastricht (Maatschappelijke Voetbal Vereniging Maastricht) is een profvoetbalclub uit Maastricht, opgericht op 2 april 1902. De spelers van de club worden ook weleens "De Sterrendragers" genoemd: in het embleem van de club zit de ster, het stadsymbool van de stad Maastricht, verwerkt. In de volksmond wordt MVV Maastricht ook wel liefkozend Us MVV'ke (ons MVV'tje) genoemd. Tot het seizoen 2010/11 heette de club MVV (Maastrichtse Voetbal Vereniging).

Geschiedenis

MVV Maastricht werd in 1902 opgericht als MVC (Maastrichtse Voetbal Club). Deze naam veranderde echter enkele malen, totdat de club in 1908 de naam MVV aannam. De club had in deze jaren ook nog geen vaste speellocatie: de eerste officiële wedstrijd werd gespeeld in de wijk Amby, waarna verschillende locaties volgde. In 1911 had de club toch een vast speelterrein gevonden: stadion De Boschpoort. In de jaren tot het invoeren van het profvoetbal (tot 1954) wisselde de club succesvolle jaren af met minder succesvolle jaren. In 1920 werd de club kampioen in de afdeling Zuid en vierde in de competitie om het landskampioenschap van de Nederlandsche Voetbalbond. In 1926 werd MVV opnieuw kampioen in de afdeling Zuid, maar miste de club het landskampioenschap na een tweede plaats op vier punten afstand van SC Enschede. Ook in de jaren 1932/1933, 1935/1936 en 1938/1939 eindigde MVV ook op een tweede plaats, achter respectievelijk PSV, NAC, EVV en SV Limburgia. Het hoogtepunt van de club was echter in het seizoen 1946/1947: ze werden kampioen van de competitie. Hierdoor mochten ze uitkomen in de kampioenspoule: ze eindigde vierde achter Ajax, Heerenveen en N.E.C., maar voor BVV en Blauw Wit. In de jaren vanaf de oprichting waren al wat MVV’ers opgeroepen voor het Nederlands elftal: namen als Huub Felix, Joke Soons, Jeu van Bun, Dré Ravestein en Pol den Hoed werden opgeroepen om voor hun land te spelen.

De invoering van het betaald voetbal

In 1954 werd er vrede gesticht tussen de KNVB en de NBVB, waardoor de competitie (die negen wedstrijden oud was) werd stopgezet en werd vervangen door het (semi-) betaalde voetbal. Er werd een nieuwe competitie gevormd met veertien eersteklassers per afdeling, waarvan de bovenste negen zouden promoveren naar de nieuw te vormen hoofdklasse. MVV werd dat jaar derde, en mocht dus in deze klasse uitkomen. In deze hoofdklasse mochten de bovenste negen clubs weer promoveren naar de Eredivisie. MVV werd hierin achtste, en mocht dus de eredivisie vanaf het eerste seizoen meemaken. Het eerste seizoen begon meteen voortvarend: de competitie werd met een vierde plaats afgesloten. In dit jaar werd De Boschpoort uitgebreid tot 18.000 plaatsen. Het duurde echter maar vijf jaar voordat MVV verhuisde naar een ander stadion: vanaf het seizoen 1961/1962 werd ingetrokken in het nieuwe stadion “Geusselt”.

De Gouden jaren

In 1970 was MVV poulewinnaar in de Intertoto Cup. De echte successen werden pas weer behaald na het aantrekken van de, toen 18-jarige, Willy Brokamp. Onder zijn leiding werden er begin jaren ’70 goede resultaten bereikt, en werd hij in het jaar 1973 gekozen als “Voetballer van het Jaar”. In dat jaar werd hij met 18 doelpunten topscorer van de eredivisie, waardoor hij de aandacht van Ajax trok, en uiteindelijk een jaar later vertrok.

De jojo-jaren

Sinds het vertrek van Brokamp in 1974 ging het bergafwaarts met MVV: in 1976 degradeerde de club voor het eerst in de historie naar een lagere divisie. Het eerste jaar in de Eerste Divisie werd afgesloten met een derde plaats, het tweede jaar werd de tweede plaats behaald, en promoveerde de club via de nacompetitie naar de Eredivisie. Op 20 april 1980 won MVV in Amsterdam met 3-6 van Ajax. Dit was het hoogste aantal doelpunten dat Ajax ooit tegen kreeg in De Meer. Na een aantal jaar op het hoogste niveau te hebben gespeeld degradeerde de club weer in 1982, waarna ze in 1984 kampioen van de eerste divisie werden en weer promoveerden. In 1986 degradeerde de club voor de derde maal in 10 jaar, en promoveerde weer in het seizoen 1987/1988. In de jaren die volgden kon MVV telkens degradatie afwenden met spelers als Erik Meijer en Hans Visser. In de seizoenen 1991/1992 en 1992/1993 eindigde MVV tweemaal achter elkaar op de zevende plaats, net niet hoog genoeg voor een UEFA Cup ticket. In het jaar 1992 werd MVV zelfs door de KNVB uitgeroepen tot “Team van het Jaar”, wegens het aanvallende en attractieve voetbal dat coach Sef Vergoossen zijn team liet spelen. Gemeenteraadslid en wethouder Jan Hoen van het CDA was in die tijd voorzitter. In 1995 degradeerde het team echter weer. In 1997 werd, onder leiding van voormalig MVV-keeper Frans Körver, het kampioenschap van de eerste divisie behaald, waarna ruim 15.000 uitzinnige fans op het Marktplein in Maastricht uit hun dak gingen. Echter, in 2000 volgde alweer de vierde degradatie in 15 jaar.

Meer dan een decennium eerste divisie

Sinds de degradatie in 2000 is het MVV niet meer gelukt om terug te keren naar het hoogste niveau van het Nederlands betaald voetbal. Zodoende speelt het inmiddels meer dan tien jaar in de eerste divisie, ofwel Jupiler League. In 2004 behaalde MVV de slechtste prestatie ooit uit de clubgeschiedenis, door als 18e te eindigen in de Eerste Divisie. Na een aantal middelmatige jaren ging het sportief gezien vanaf 2008 weer beter met de club. In 2008 (5e in de eindstand) en 2009 (6e in de eindstand) strandde MVV in de 2e ronde van de play-offs, waarin in 2008 RKC Waalwijk en in 2009 toenmalige eredivisieclub De Graafschap roet in het eten gooiden.

Financiële problemen

In 2010 kwam MVV wederom in de financiële problemen. Nadat aan het begin van het seizoen een overname van de club door een Turkse zakenman door de KNVB werd tegengehouden wegens vermeende belangenverstrengelingen met een Turkse club, had de club in het voorjaar van 2010 grote financiële problemen en kwam aan de rand van een faillissement te staan. De club zocht steun bij de gemeente Maastricht en werkte aan een akkoord met haar crediteuren. Hierdoor was het onzeker of de club een licentie voor het seizoen 2010/11 zou krijgen. Wel was duidelijk dat zelfs bij het verkrijgen van een licentie MVV dat seizoen in ieder geval met punten in mindering zou beginnen (als straf).

Op 9 juni 2010 wist de Club van 14 een akkoord te bereiken met alle schuldeisers, en ontving hierdoor 1,8 miljoen euro voor het stadion van de gemeente Maastricht. Tevens werd een achterstallige schuld van 1,7 miljoen bij de gemeente kwijtgescholden.

Een nieuwe start

MVV Maastricht kon schuldenvrij beginnen aan het seizoen 2010/2011. De club veranderde dat seizoen haar naam van 'Maastrichtse Voetbal Vereniging' naar 'Maatschappelijke Voetbal Vereniging Maastricht' en ook het clublogo en het bestuur veranderden. Met alle veranderingen was MVV klaar voor een nieuwe start. De KNVB legde de club wel een straf op vanwege de financiële perikelen in 2010, waardoor het met acht minpunten aan de competitie moest beginnen. Toch eindigden ze met een boven verwachting behaalde 10de plaats. Ook in 2011, 2012 en 2013 bereikte MVV weer de playoffs maar strandde de club steeds in de eerste ronde door uitschakeling door respectievelijk FC Volendam, SC Cambuur en wederom FC Volendam.

Onder leiding van coach René Trost, die aan zijn derde en laatste seizoen in Maastricht bezig was, streed de club in het seizoen 2012/2013 vanaf het begin van dat seizoen mee om het kampioenschap en stond lange tijd bovenaan met vaak een grote voorsprong op de concurrenten. De club werd meteen periodekampioen van de 1e periode, werd vervolgens "winterkampioen" en behield ook in de 2e seizoenshelft lange tijd zicht op het kampioenschap. Door de faillissementen van AGOVV en Veendam werden echter, conform de regels van de KNVB, de gespeelde resultaten tegen die clubs geschrapt. MVV had op dat moment drie keer tegen die clubs gespeeld en drie keer gewonnen, waardoor MVV negen punten moest inleveren. Uiteindelijk werd MVV vijfde, met elf punten achterstand op kampioen SC Cambuur.

MVV wist de play-offs in 2015/16 en ook die in 2016/17 te behalen. In de play-offs in 2015/16 wist MVV in de eerste ronde nog wel FC Volendam uit te schakelen, maar werd het zelf uitgeschakelt in de tweede ronde door De Graafschap. In de play-offs van 2016/17 wist MVV zelfs tot de finale te komen. MVV, dat in de tweede ronde instroomde, versloeg Cambuur en bereikte daardoor de finale. In de finale ging MVV uiteindelijk ten onder tegen Roda JC, dat daardoor in de Eredivisie bleef.

MVV staat veertiende op de eeuwige Eredivisie-ranglijst, tussen N.E.C. en SBV Vitesse.

Supporters

MVV Maastricht heeft altijd een relatief grote supportersschare gehad: de laatste jaren bezoeken gemiddeld circa 5.000 à 6.000 toeschouwers de thuisduels van de club en bij play-offwedstrijden of derby's tegen andere Limburgse clubs liep dit aantal zelfs op tot 9.000 à 9.500, waarmee het stadion praktisch uitverkocht was. Sinds het matige seizoen 2009/'10, waarin MVV de playoffs voor promotie voor het eerst in drie seizoenen niet haalde, liggen de toeschouwersaantallen enigszins lager en wordt de stijgende lijn van de toeschouwersaantallen sinds begin jaren 2000 niet voortgezet. Dit ondanks het feit dat de ploeg de laatste drie jaar weer volop voor de prijzen meespeelde en sindsdien de play-offs steeds weer heeft gehaald.

De harde kern van MVV Maastricht zit op de "Angel Side", in de zuidwesthoek van het stadion. De naam verwijst naar het stadswapen van Maastricht, waar een engel in verwerkt is.

Deze informatie over MVV Maastricht is geheel of gedeeltelijk overgenomen van wikipedia op 2018-04-16.
Derhalve zijn gegevens mogelijk niet meer actueel.